Blogger stoot neus met poging tot originaliteit (#4 #5 en nog heel veel #3)

Vandaag heel veel tijd verspild omdat ik een origineel design wilde hebben voor mijn blog en zelf sommige codes wilde herschrijven. Maar ik kreeg zoveel validatiefouten en widgets die verdwenen dat de moed me in de schoenen zakte. Uiteindelijk was ik het zat en heb een sjabloon ergens vandaan gevist en ge-upload. Moest ik toch nog weer paginaonderdelen toevoegen die ineens verdwenen waren en het is nog steeds niet naar mijn zin, maar goed, ik stop er even mee. Mijn blog zal misschien nog wel een paar keer van uiterlijk veranderen.
Vervolgens heb ik me op de RSS-feed gestort.
Nu ik toch al noodgedwongen een Gmail account had aangemaakt, heb ik ook maar voor Gmail-reader gekozen en probeer nu hardnekkig mijn hang naar autonomie, onafhankelijkheid en behoefte aan privacy te negeren.
De RSS-feeds zoals genoemd in 23dingen opgenomen in reader: ik zal het voortaan onmiddelijk zien als ik mijn oude bank kan vervangen met een iets beter exemplaar van Marktplaats (maar er zijn veel mensen met lelijker banken dan ik heb, valt me op).

Karma

Mijn oudste zus vindt het hilarisch dat ik als (nieuwe) man voor een vrouwenorganisatie werk. Karma, denkt ze en ik ben het met haar eens, maar wat dit betreft beklaag ik me niet over mijn lot.
En ik zou natuurlijk best in een andere organisatie als GrootPostarchiefBeheerder/KleineComputerproblemenVerhelper kunnen gaan werken maar het idee dat mijn activiteiten, hoe futiel ook, indirect aan het feminisme te goede komen, vind ik ergens toch prettig.

Bovendien, waar krijg je de kans om op één dag als medewerker secretariaat, assistent systeembeheerder, vertaler en fietsenmaker te werken (zoals mij een paar weken geleden overkwam)? Wat een mogelijkheden om al mijn competenties te benutten en mijn flexibiliteit te tonen…

Maar soms word ik wat moe van mijn eigen flexibiliteit en variabele klusjes en verlang ik er weer naar echt iets moois te maken, creatief te zijn. Daarom heb ik van de week in aanval van dadendrang (en bij gebrek aan geld voor verantwoord esdoornhout) mijn tafel kaalgeschrapt met schraapstaal en schuurpapier, zinkwit in de nerven gewreven en met eindeloze cirkelbewegingen met katoenen lap en puimsteenpoeder, lijnolie in het blad gewreven tot het glad was.

Dat ik dingen met mijn handen kan is een groot houvast voor me. Raderen weer in elkaar laten grijpen, planken verlijmen, een beeld kappen uit hout met golvende slagen.

Luie blogger

Een blog dat door je collega's gevolgd wordt, remt de spontaniteit toch aanzienlijk merk ik. Waar kun je veilig over schrijven zonder al teveel van jezelf bloot te geven?
Even bij andere blogs gekeken en onmiddellijk de tactiek van de huisdieren overgenomen: Ziehier dus mij (luie blogger) met luie ex-hond.

eerste blogpost

Hmm, had ik net zo succesvol vermeden mee te doen aan de algemene verbale vervuiling op het web en nu ontkom ik er niet aan.

Eerst maar eens wat leuke kleurtjes en letters uitzoeken dus en verder zoveel mogelijk mijn arme rsi-armen sparen.